Geloven

Eerst is er het geloven als werkwoord: een daad van vertrouwen. Vervolgens zijn er de woorden om het geloven en zijn inhoud onder woorden te brengen. Het eerste noemen we geloven, het tweede geloof. Hoe komen geloven en geloof er in de narratieve theologie uit te zien?

In onze cultuur staat wetenschapelijke kennis hoog aangeschreven. Als iemand je iets vraagt, moet je niet antwoorden met 'ik geloof van wel'. Daarop is de reactie vaak 'geloven doe je maar in de kerk'.  Kortom daar heb je niets aan.

Geloven (werkwoord) is het eerste. Het is vertrouwen, beleven, liefhebben, bidden, dienen enz. Daar begint het mee.
Daar kun je vervolgens over nadenken en dat opschrijven enz. Dat is dus het tweede: woorden voor datgene waar het geloven zich op richt: het geloof, de geloofsleer (zelfstandig naamwoord)

Over objectieve, subjectieve en relationele kennis

Wat is geloven nu eigenlijk?

De Passio of lijdensgeschiedenis van Jezus is ‘het sleutelverhaal’ dat duidelijk maakt wat er met mens en wereld aan de hand is.